سامانه‌هاي متوقف‌كننده و محدودكننده سقوط
ماده 99ـ سامانه متوقف‌كننده از سقوط بايد داراي حداقل فاصله ايمن بوده و از اجزاء زير تشكيل شده باشد: (شكل‌هاي 65 تا 78 )
الف ـ طناب ايمني افقي و عمودي
ب ـ لنيارد نگهدارنده
ج ـ ابزار قفل شونده
دـ كمربند حمايل بند كامل بدن
هـ ـ شوك‌گير
ماده 100ـ سامانه متوقف‌كننده از سقوط بايد مطابق با شرايط زير تهيه و آماده شده و در اختيار بهره‌بردار قرار گيرد:
الف ـ بصورت ايمن به نقطه تكيه گاهي متصل گرديده و نيروي 2000 كيلو گرمي را تحمل نمايد.
بـ طناب ايمني افقي محكم بسته شده باشد.
ج ـ طناب استاتيك حداكثر 2000 كيلوگرم بار وارده را تحمل نمايد. (شكل 106 )
ماده 101ـ شخص ذيصلاح موظف است سامانه متوقف‌كننده از سقوط را قبل از هر شيفت كاري بازرسي و كنترل نموده و از ايمن بودن آن اطمينان حاصل نمايد.
ماده 102ـ در ارتفاع بيش از 2 / 1 متر، چنانچه سامانه متوقف‌كننده از سقوط مجهز به شوك‌گير نباشد اين سامانه بايد سطح شوك وارده را در شرايط سقوط به مقدار كمتر از 400 كيلوگرم كاهش دهد.
ماده 103ـ فواصل سقوط آزاد و سقوط ناشي از شوك‌گير در ارتفاع بيش از 2 / 1 متر، نبايد بيش از فاصله بين جايگاه كار و سطح مبنا باشد.
ماده 104ـ پس از وقوع سقوط بر روي شوك‌گير و در صورت استفاده از آن بايد اين ابزار از رده خارج شده و تعمير آن ممنوع است.
ماده 105ـ سامانه متوقف‌كننده از سقوط بايد داراي شرايط زير باشد:
الف ـ مطابق با استانداردهاي معتبر در خصوص طناب ايمني عمودي و ريل‌ها
ب ـ طنابها در قسمت پاييني بهم تابيده نشده باشند
ج ـ بصورت ايمن به نقطه تكيه‌گاهي متصل گردد
د ـ گره نداشته و لغزنده و روغني نباشد
ه ـ براي ازدياد طول طناب، طنابها بهم گره زده نشوند
وـ بوسيله پوشش هاي مناسب از لبه‌هاي برنده و تيز محافظت شود (105)
زـ بوسيله رنگ‌بندي، طناب ايمني مشخص گردد.
ح ـ به سطح ايمن زير ناحيه كاري كارگر متصل گردد.
ماده 106ـ استفاده همزمان افراد از طناب ايمني عمودي در سامانه متوقف‌كننده از سقوط ممنوع است.
ماده 107ـ در نصب طناب ايمني بايد حداقل فاصله ايمن تا سطح مبنا (2 / 1 متر + طول لنيارد نگهدارنده بيشترين ازدياد طول شوك‌گير+ 5 / 2 متر) در نظر گرفته شود.
ماده 108ـ ميزان شكم‌دهي طناب ايمني افقي در بين دو نقطه تكيه‌گاهي، نبايد بيش از 2 / 1 متر باشد.
ماده 109ـ طناب ايمني بايد به نقاط تكيه‌گاهي مناسب از سازه كه حداقل قادر به تحمل نيروي 2200 كيلوگرمي مي‌باشد متصل گردد.
ماده 110ـ طناب نيمه استاتيك در سامانه متوقف‌كننده از سقوط بايد داراي شرايط زير باشد:
الف ـ قطر طناب بايد حداقل 13 ميليمتر باشد.
ب ـ مجهز به طناب پشتيبان عمودي براي حداقل هر 9 متر باشد. (شكل‌هاي 89 و 88 )
پ ـ حداكثر تغيير شكل هنگام كشيده شدن نبايد بيش از 40 ميليمتر به ازاء هر 9 متر طول باشد.
ت ـ مجهز به پوشش حفاظتي مناسب كه طناب را از بريدن و ساييدگي محافظت نمايد.
ث ـ مطابق با استانداردهاي معتبر باشد.
ماده 111ـ كمربند حمايل بند كامل بدن (هارنس) مورد استفاده در سيستمهاي متوقف‌كننده از سقوط بايد داراي حلقه سينه اي بوده و ابزار متوقف كننده سقوط به اين حلقه‌هاي سينه‌اي يا پشتي متصل گردد. (شكل 95 )
ماده 112ـ كمربند حمايل بند كامل بدن (هارنس) مورد استفاده در سيستمهاي محدودكننده بايد داراي حلقه شكمي باشند. (شكل‌هاي 57 و 58 )