بخش اول – پوشش‌هاي فلزي بدون برق
ماده 26: پوشش كابل‌هاي الكتريكي، لوله‌هاي فلزي و ملحقات آنها و حفاظ‌هاي فلزي قسمت‌هاي بدون برق وسايل الكتريكي بايد بطور موثر به زمين وصل شود.
بخش دوم – سيم‌هاي اتصال زمين
ماده 27: الف – مقاومت سيم‌هاي اتصال زمين بايد كم بوده و مقطع آنها كافي باشد تا بتواند حداكثر جرياني را كه در نتيجه پارگي عايق وسايل الكتريكي ايجاد مي‌شود بدون خطر به زمين هدايت نمايد.
ب – چنانچه حداكثر جرياني كه از مدار يا هادي معيوب به زمين نفوذ مي‌كند براي بكار انداختن وسايل حفاظت مدار كافي نباشد بايد وسيله حفاظت مناسبي در مقابل عبور جريان به زمين پيش‌بيني شود تا در صورت عيب اتصال زمين تمام دستگاه يا لااقل مدار معيوب را از شبكه قطع نمايد.
ماده 28: در جايي‌كه احتمال مي‌رود سيم اتصال زمين آسيب ببيند بايد آنرا بطريق مكانيكي محافظت كرد.
بخش سوم – وسايل الكتريكي قابل حمل
ماده 29: در مواردي كه از وسايل الكتريكي قابل حمل يا قسمت‌هاي فلزي برهنه استفاده مي‌شود بايد پيش گيري‌هاي زير را بعمل آورد.
الف – بدنه فلزي برهنه وسايل الكتريكي كه با جريان متناوب يا مستقيم با ولتاژ بيش از 50 ولت نسبت به زمين كار مي‌كنند بايد اتصال زمين خوب داشته باشد.
ب- ولتاژ بين هرهادي و زمين درجريان متناوب و يا مستقيم نبايد از 250ولت تجاوز نمايد.
ج – در جايي‌كه نتوان اتصال زمين با شرائط مساعد ايجاد نمود بايد از ولتاژ كمتر از 50 ولت استفاده كرد.
د – وسايل الكتريكي قابل حمل نبايد در محيط قابل اشتعال مورد استفاده قرار گيرد مگر آنكه از نوع ضد اشتعال يا اصولاً بي خطر باشد.
بخش چهارم – اتصال دادن به زمين و قطع مدار در موقع تعميرات
ماده 30: الف – وسايل و هادي‌هاي الكتريكي بايد داراي كليدهاي جداكننده باشد تا در موقع تنظيم و يا تعمير بتوان آنها را از منبع جريان جدا ساخت.
ب – اينگونه وسايل الكتريكي و هادي‌ها را پس از جدا ساختن از منبع جريان بايد به زمين اتصال داد و در صورت لزوم اتصال كوتاه نمود.